‘Dat ik terechtkwam in de cardiologie is eigenlijk toeval’, vertelt em. prof. dr. Arthur Wilde. ‘Tijdens mijn studie geneeskunde deed ik, in afwachting van mijn coschap Interne Geneeskunde, een onderzoeksstage bij de afdeling Cardiologie in het Wilhelmina Gasthuis. Daar leerde ik de basisprincipes van de experimentele cardiologie en raakte geïnspireerd door beroemde onderzoekers, zoals het hoofd van de afdeling, professor Michiel Janse, en professor Paul Cranefield, de auteur van hét leerboek in de basale elektrofysiologie, die ik bij Janse thuis ontmoette. Na mijn coschappen keerde ik terug naar die afdeling om daar mijn promotieonderzoek te doen. Zo rolde ik eigenlijk als vanzelf de cardiologie in.’
&ellipsis;Met emeritaat, maar nog lang niet uitgewerkt
Op 24 augustus nam hoogleraar Cardiologie Arthur Wilde afscheid van Amsterdam UMC tijdens het symposium ‘Cardiogenetics, the evolution of a discipline’. Samen met internationale collega’s belichtte hij de ontwikkelingen in de cardiogenetica van de afgelopen decennia. Hoe belandde hij zelf ooit in de cardiologie? En wat waren de hoogtepunten van zijn carrière? Een gesprek over zijn loopbaan, het vakgebied en zijn toekomstplannen.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?
